Studenten Femke Kos en Juliët Kuipers presenteerden een project die ze deden binnen de leerwerkplaats Activating Parkinson Patients with Sensors, die nu 3,5 jaar bestaat. In deze periode hebben al meer dan tweehonderd studenten gewerkt aan oplossingen om het leven van mensen met de ziekte van Parkinson te verlichten. Dit gebeurt met coördinatie van OnePlanet in nauwe samenwerking met docenten (Hogeschool Arnhem Nijmegen, Christelijke Hogeschool Ede), zorginstelling De Liemerije en casushouder Rudie van den Heuvel, hoofd Industrieel Productontwerpen/Health Concept Lab bij HAN en zelf levend met Parkinson.
Het doel binnen de leerwerkplaatsen van OnePlanet is om met studenten digitale vraagstukken op te pakken en daarbij over disciplines en opleidingsniveau samen te werken. “Digitale ontwikkelingen binnen vakgebieden zijn interessant, en het mbo en hbo moeten daarbij betrokken worden”, vertelt Karien Vermeulen, werkzaam bij de RU en programmamanager OpenEducatie. “Het is belangrijk om studenten vroeg te leren dat je in de praktijk vaak over disciplines heen samenwerkt. Iedere student zou de kans moeten krijgen aan OpenEd mee te doen, om die open houding te creëren. En het motiveert studenten enorm om met een maatschappelijk vraagstuk voor een echte praktijkpartner aan de slag te gaan.”
Femke: ‘Alles kwam bij elkaar’
Femke Kos, 23 jaar, is één van deze studenten en bijna afgestudeerd aan de opleiding Communication and Multimedia Design op de HAN. Op de OpenEd leerwerkplaats kwam voor haar alles bij elkaar.
“Vroeger wilde ik verpleegkundige worden, dus een interesse voor de zorg zat er altijd al in”, vertelt ze. “Binnen mijn studie koos ik voor het profiel Interaction Design. Ik vind het interessant hoe je een ontwerp zo goed mogelijk bij een wens kan laten aansluiten, en zo aantrekkelijk mogelijk maakt.” De uitdaging om een product te ontwikkelen voor iemand met Parkinson pakte ze dus met beide handen aan.
“Ik merk dat ik het heel gaaf vind om met mijn creatieve denkvermogen een bijdrage te leveren aan de zorg”, vertelt ze enthousiast. “Ik vond het super om contacten te leggen met zorgmedewerkers, en met een patiënt zelf. Om met hen te gaan praten, over wat ze nodig hebben. Het verbreedt mijn horizon.”
Interactieve muur om lekker te bewegen
De challenge die haar groepje – verder bestaande uit Fleur Groot Hulze en Kim Kramer – bij OpenEd kreeg was om voor drie patiënten een oplossing te vinden bij iets waar ze in het dagelijks leven tegenaan lopen. “Dat deden we in sprints van een week, twee weken en vier weken. De laatste verliep het best, omdat je steeds meer mensen in de wereld van Parkinson leert kennen, zo meerdere linkjes kan leggen en al goed op de hoogte bent.”
Bij dit laatste project werden ze gekoppeld aan Danny, die ondanks zijn ziekte meer met zijn gezin wilde doen. “We bedachten een interactieve muur, waarbij hij spelenderwijs met zijn kinderen oefeningen kan doen: Powermoves. In de muur zitten sensoren. Danny was er enthousiast over, dat is heel mooi om te zien.”
Het groepje van Femke was ambitieus en wilde graag iets goeds neerzetten. “Ik postte ook dingen op Linked-In, en kreeg zo contact met Bas Bloem. Hij nodigde mij uit om op het Parkinson Weekend te vertellen over OpenEd en onze muur te presenteren.”
Femke heeft het presenteren heel positief ervaren. “We hebben over ons onderzoeksproces kunnen vertellen aan een volle zaal met mensen. Ik heb zelfs een Powermove voorgedaan samen met Juliët, en de hele zaal deed mee. We kregen te horen dat bezoekers het leuk vonden om te zien hoe creatieve studenten onderzoek uitvoeren en dit toepassen.”
Toekomstplannen
Volgens Karien Vermeulen en begeleider Angélique Brinkman (RU) is vooral de manier waarop het groepje te werk ging erg positief opgevallen, en het proactieve netwerken van Femke. Femke zelf is er nuchter onder. “Gewoon doen, die contacten leggen, dan kom je verder.”
Ze wil toegepaste psychologie gaan studeren, om ‘nog meer het mentale aspect bij ziektes te kunnen begrijpen, zodat je goede oplossingen kan vinden’. “Ik wil zeker verder met vraagstukken in de zorg.”
